Patera na owoce

Już dawno wymarzyłam sobie paterę ozdobioną mozaiką ceramiczną. Miała być ogromna, więc kiedy przypadkowo natrafiłam na odpowiednią formę z tak zwanej sztucznej cyny, nie zastanawiałam się nad zakupem.

Ale jak to zwykle bywa od pomysłu do realizacji mija sporo czasu…. Największy problem stanowiło wybranie motywu. Co wybrać, jaki wzór, jakie kolory? Prawdziwa udręka. Zważywszy na ceny mozaiki i ilość pracy, nie jest to sprawa prosta. Wiedziałam tylko, że chcę coś letniego, odrobinę orientalnego, bardzo podobają mi się marokańskie klimaty. Ale jednocześnie obawiałam się zbyt skomplikowanego wzoru…. Zaczęłam w kwietniu. Zaplanowałam wszystko dokładnie, pomierzyłam, rozrysowałam. Samo klejenie maleńkich kwadracików ( 5 i 10 mm) zajęło mi trzy miesiące. Oczywiście nie bez przerwy. Tylko wieczorami i to nie codziennie. Taka praca mnie odpręża i uspokaja. Wszystko trzeba do siebie dopasować, nie ma miejsca na improwizację.W połowie pracy nastąpiło załamanie. Przestało mi się podobać, nie mogłam się zmusić żeby kontynuować pracę. Jakieś nowe pomysły zrodziły się w głowie  i nastąpiło zwątpienie, czy wybrałam odpowiedni wzór. Ale zbyt dużo już powstało, żeby zmienić cokolwiek. Teraz, kiedy skończyłam, jestem bardzo zadowolona z wyboru i efektu końcowego. Na talerz średnicy 45 cm, zużyłam ponad 1 kg mozaiki ceramicznej. Co daje ok 10 000 maleńkich elementów. Aż nie mogłam się doczekać, kiedy wyschnie fuga. Uwielbiam ten moment, kiedy spod zabrudzeń wyłania się rezultat.                        Patera pasuje idealnie do ogrodu. Odwdzięczyła mi się pozując do zdjęć, które wychodziły jak nigdy- rewelacyjnie. Do tego stopnia, że nie mogłam się zdecydować, które wybrać…. Już ją uwielbiam